Καμίνια Λήμνος

kaminia lemnos Limnos Καμινια Λήμνου Λήμνος, Το χωριό Καμίνια, αναφέρεται για πρώτη φορά το 1346 σε έγγραφα της μονής Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους. Επί τουρκοκρατίας ήταν κεφαλοχώρι και είχε μόνο Έλληνες κατοίκους. Το 1874 είχε 90 οικογένειες. Από το έτος αυτό λειτουργησε κοινοτικό σχολείο. Μετά την ανακάλυψη της Στήλης των Καμινίων, το 1885, το χωριό έγινε πόλος έλξης πολλών περιηγητών. Προς το τέλος της τουρκοκρατίας είχε δημογεροντία, ταχυδρομικό γραφείο και η ενορία κυκλοφορούσε κέρματα με τη σφραγίδα: "ΠΚ+" (Παναγία Καμινίων). 

Αξιοθέατα • Καμίνια Λήμνου
Πολιόχνη. Αρχαιολογικός χώρος της προϊστορικής εποχής. • Σώκαστρο, τέσσερις λαξευτοί πελασγικοί τάφοι. Στη θέση Άγ. Αλέξανδρος Σώκαστρου το 1885 περίπου βρέθηκε η Στήλη των Καμινίων. • Λαξευτός πελασγικός τάφος στη θέση Μπαλήμπαχτσε. • Λαξευτός πελασγικός τάφος στη θέση Γούρναρος. • Ιερός ναός Κοίμησης της Θεοτόκου. Κτίστηκε το 1852. Είναι ρυθμού βασιλικής. Το λιθόγλυπτο καμπαναριό φτιάχτηκε το 1904 από τον Κωνσταντή Ατταλιώτη. Το τέμπλο είναι αγιογραφημένο από τον Γρηγόριο Παπαμαλή μεταξύ 1922 και 1924. • Παλιά Βρύση και εντοιχισμένη τουρκική επιγραφή. • Προτομή του συγγραφέα Αργυρίου Μοσχίδη. • Παλιά ξωκλήσια: Άγ. Αλέξανδρος Σώκαστρου (1930), Άγ. Αλέξανδρος Αγκώνα (1911), Άγ. Αλέξανδρος Μερπιά (πριν το 1900), Αγ. Βαρβάρα (πριν το 1917), Άγ. Βλάσης (πριν το 1900), Άγ. Γεώργιος Βρόσκοπου, Άγ. Γεώργιος λιμανιού (1882), Άγ. Γιάννης Μεσαράχης (1873), Άγ. Γιάννης Καμινιώτης (1881), Άγ. Δημήτριος (1884), Άγιος Νικόλαος (1861), Κάτω Παναγιά (1916), Αγ. Παρασκευή (πριν το 1900), Αγ. Πελαγία (1878), Άγ. Στράτης (1899). • Λιθόστρωτη πλατεία. • Παραλίες: Ξεσπάσματα, Μόλος, Κοκκινόβραχος/Αγ. Τριάδα. • Εξοχικές διαδρομές από Καμίνια: Μπαλήμπαχτσε-Φονιάς-Άγ. Νικόλαος-Ξεσπάσματα, Αγ.Ανάργυροι-Μόλος-Αγ. Βαρβάρα, Αμπέλες-Δαμαλάς-Πέτρωμα-Άγ. Γιάννης, Άγ. Αλέξανδρος-Σώκαστρο, Αγ.Μηνάς-Άγ. Σπυρίδων-Γούρναρος-Άγ. Αλέξανδρος Μερπιά, Άγ. Μηνάς-Αγκώνας-Βρύση-Άγ.
• Αλέξανδρος-Άγ. Γιάννης, Πήγαδος-Αποθήκη-Νεκροταφείο-Μύλος (Πανόραμα χωριού)-Αγ. Ειρήνη-Άγ. Ανάργυροι. Σπανού Μύλος. 

Παλιό σπίτι καμίνια Λήμνου Λήμνος. Oldhouse Villa Kaminia

Old house kaminia Lemnos Limnos.
Παλιό σπίτι 100 ετών, ανακαινίστηκε πρόσφατα. Οι εσωτερικοί τοίχοι έμειναν σχεδόν όπως ήταν.

Εστιατόριο '' ο ΑΝΔΡΕΑΣ '' Καμίνια Λήμνος

Παραλία Κοκκινόβραχος Καμίνια Λήμνου

Πολιόχνη Καμίνια Λήμνος

Ο οικισμός της Πολιόχνης Καμίνια Λήμνου

Ο οικισμός της Πολιόχνης βρίσκεται στην ανατολική ακτή της Λήμνου, πάνω σε επίμηκες ύψωμα που προστατεύεται από τον όρμο του Βρόσκοπου και περιβάλλεται από τους ποταμούς Αυλάκι στα δυτικά και Στενουδιακό στα βόρεια. Η Πολιόχνη θεωρείται ως ένα από τα μεγάλα πρωτοαστικά κέντρα της πρώιμης εποχής του Χαλκού και οφείλει την ανάπτυξή της στον πρωταγωνιστικό ρόλο που έπαιξε στη διακίνηση του διαμετακομιστικού εμπορίου με τα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου, τα απέναντι μικρασιατικά παράλια, τις ακτές της ηπειρωτικής Ελλάδας και τα νησιά των Κυκλάδων. Στην Πρώιμη Εποχή του Χαλκού, γνώρισε τόσο μεγάλη άνθηση, ώστε να θεωρείται σήμερα η αρχαιότερη πόλη της Ευρώπης με πρώιμη μορφή κοινωνικής και αστικής οργάνωσης.

Ίσως το πιο σπουδαίο εύρημα είναι το βουλευτήριο που ανευρέθη στις ανασκαφές περί τα 1930, η αρχαιότερη δομή δημοκρατίας που φαίνεται να υπήρξε στον αρχαίο κόσμο. Πολλές μελέτες έχουν δείξει πως η σημασία της Πολιόχνης ήταν τέτοια, ισάξια με αυτή της Τροίας ενώ επίσης είναι πολύ σημαντική για όλο το Αιγαίο. Ευρήματα από την αρχαία πόλη της Πολιόχνης εκτίθενται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα. Στον αρχαιολογικό χώρο της Πολιόχνης υπάρχει ένα μικρό μουσείο στο οποίο θα βρείτε εκτενέστερες πληροφορίες για τα ευρήματα αλλά και μια μακέτα που ¨δίνει¨ την πλήρη εικόνα του οικισμού. Μία ακόμα ιδιαιτερότητα της Πολιόχνης είναι πως  χτίστηκε διαδοχικά σε επτά διαφορετικές φάσεις οι οποίες έχουν χρωματιστή σήμανση σε ζώνες όπως θα παρατηρήσετε στον αρχαιολογικό χώρο. Αν είστε λοιπόν φίλοι του αρχαιολογικού πλούτου, της ιστορίας και της έρευνας τότε ναι η Λήμνος είναι κατάλληλη και για εσάς αφού κρύβει πολλούς μικρούς και μεγάλους θησαυρούς

Ιερός ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου Καμίνια Λήμνου Λήμνος.

Η εκκλησία Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου, βρίσκεται στο κέντρο του χωριού Καμίνια, αμέσως πάνω από την κεντρική πλατεία.

Έχει ιδρυθεί το 1852, στη θέση παλαιότερης μικρής εκκλησίας της Παναγίας. Η κατασκευή της έγινε με προσωπική εργασία των κατοίκων του χωριού, με χρηματική υποστήριξη των μεταναστών του χωριού.

Πρόκειται για χαρακτηριστικό δείγμα τρίκλιτης ξυλόστεγης βασιλικής, με επίπεδη οροφή στο κεντρικό κλίτος και κεκλιμένη στα πλάγια.

Ξεχωριστό αρχιτεκτονικό στοιχείο αποτελεί το ευθύγραμμο προεξέχων προστώο που διαθέτει πέντε τοξωτά ανοίγματα. Το όμορφο λιθόχτιστο καμπαναριό έχει κατασκευαστεί το 1902.

Παλιά ξωκλήσια:
Άγ. Αλέξανδρος Σώκαστρου (1930), Άγ. Αλέξανδρος Αγκώνα (1911), Άγ. Αλέξανδρος Μερπιά (πριν το 1900), Αγ. Βαρβάρα (πριν το 1917), Άγ. Βλάσης (πριν το 1900), Άγ. Γεώργιος Βρόσκοπου, Άγ. Γεώργιος λιμανιού (1882), Άγ. Γιάννης Μεσαράχης (1873), Άγ. Γιάννης Καμινιώτης (1881), Άγ. Δημήτριος (1884), Άγιος Νικόλαος (1861), Κάτω Παναγιά (1916), Αγ. Παρασκευή (πριν το 1900), Αγ. Πελαγία (1878), Άγ. Στράτης (1899).

Πρόσφατη, αλλά ας θυμηθούμε κάποιες άλλες εποχές.

Η Κρήνη-Βρυση στη Περιοχή Αγκώνας καμίνια Λήμνου
Mέσα στη κατάφυτη ρεματιά  του Αγκώνα, υπάρχει ναίσκος αφιερωμένος στον Άγιο Αλέξανδρο, πατριάρχη  Κωσταντινουπόλεως.

Εξοχικές διαδρομές από Καμίνια:
Μπαλήμπαχτσε-Φονιάς-Άγ. Νικόλαος-Ξεσπάσματα, Αγ.Ανάργυροι-Μόλος-Αγ. Βαρβάρα, Αμπέλες-Δαμαλάς-Πέτρωμα-Άγ. Γιάννης, Άγ. Αλέξανδρος-Σώκαστρο, Αγ.Μηνάς-Άγ. Σπυρίδων-Γούρναρος-Άγ. Αλέξανδρος Μερπιά, Άγ. Μηνάς-Αγκώνας-Βρύση-Άγ. Αλέξανδρος-Άγ. Γιάννης, Πήγαδος-Αποθήκη-Νεκροταφείο-Μύλος (Πανόραμα χωριού)-Αγ. Ειρήνη-Άγ. Ανάργυροι. Σπανού Μύλος.

Η Στήλη των Καμινίων Λήμνου
Είναι το αρχαιότερο γραπτό κείμενο της πελασγικής περιόδου της Λήμνου, και ανακαλύφθηκε στα χαλάσματα της εκκλησίας.
Η Στήλη είναι ορθογώνια από κίτρινο πωρόλιθο με διαστάσεις 0.95 x 0.40 x 0.14 μέτρα και πάνω της είναι χαραγμένο το κεφάλι ενός πολεμιστή που κρατάει ορθωμένη λόγχη και φέρει ασπίδα. Τριγύρω της είναι χαραγμένες δύο επιγραφές. Η μία γύρω από το κεφάλι του πολεμιστή και η άλλη στην πλάγια στενή πλευρά της. Είναι γραμμένη στο δυτικό ελληνικό αλφάβητο

Ταφικό μνημείο στον λόφο Εσώκαστρο στο χωριό Καμίνια της Λήμνου.

Καμίινια Λήμνου. Εδώ βρέθηκαν λαξευτοί πελασγικοί τάφοι.
Σώκαστρο, τέσσερις λαξευτοί πελασγικοί τάφοι. Στη θέση Άγ. Αλέξανδρος Σώκαστρου το 1885 περίπου βρέθηκε η Στήλη των Καμινίων, Καμίνια Λήμνου, Λήμνος.

Ο Αργύριος Μοσχίδης (1865 - 1912) ήταν Έλληνας ιστορικός και μία από τις κορυφαίες πνευματικές φυσιογνωμίες της Λήμνου των νεοτέρων χρόνων. Οι έρευνες και το πάθος του για την ιστορία απέφεραν το μοναδικό έργο Η Λήμνος, το οποίο αποτελεί τη βάση των ερευνών όλων των μεταγενέστερων ιστορικών και ιστοριογράφων του νησιού.

Ο Μοσχίδης γεννήθηκε στα Καμίνια το 1865 και το αρχικό του επώνυμο ήταν Κωνστάντιος. Το επώνυμο «Μοσχίδης» προήλθε από το όνομα του πατέρα του, που λεγόταν Μόσχος. Οι γονείς του ήταν αγρότες και κατοικούσαν σε μια μάντρα έξω από τον οικισμό, Καμινια, στο λόφο Σώκαστρο